Kliknij aby zobaczyć cenę.
Ciężka, elektrycznie napędzana replika legendarnego M14 wykonana z metalu i plastiku imitującego drewno z początkowego okresu amerykańskiej interwencji w Wietnamie.
Dużą wagę (3,9 kg) karabinu uzyskano dzięki wykorzystaniu metalu do wyprodukowania większości elementów: lufy, szyny montażowej, elementów zamka i mechanizmu spustowego. Łoże, w oryginale wykonane z drewna, zastąpiono plastikowym, wizualnie imitującym drewno.
Metalowa, sztywna stopka kolby, uchylana jest do góry, co pozwala uzyskać dostęp do gniazda akumulatora ni-mh 8.4 1100 mAh.
Zastosowanie elektrycznego napędu tłoka umożliwiło nie tylko zwiększenie prędkości do niemal 390 fps, ale także strzelanie seriami.
Bezpiecznik - blokada spustu znajduje się przed spustem i w pozycji zablokowanej (tylnej) wchodzi wewnątrz kabłąka utrudniając, lecz nie uniemożliwiając położenia palca na spuście. Bardzo dokładnie odwzorowano także selektor ognia - posiada on 2 pozycje, w których strzela albo tylko pojedynczo lub tylko serią ciągłą. Selektor zlokalizowany jest po prawej stronie tuż nad spustem.
Przed kabłąkiem znajduje się gniazdo magazynka oraz jego zatrzask. Magazynek typu Hi Cap (ang. High Capability - duża pojemność) mieści w zasobniku ok. 300 kulek, a napinana dolnym kółkiem sprężyna wprowadza kulki do podajnika i w konsekwencji do lufy. Wyczerpanie się kulek w podajniku nie wymaga zatem doładowywania, a jedynie kilku szybkich ruchów kółkiem, możliwych do wykonania nawet podczas zmiany pozycji podczas rozgrywki. Wyjęcie magazynka odsłania także pokrętło regulacji Hop Up - systemu podkręcenia kulki, koniecznej do ustawienia siły podkręcenia w zależności od wagi stosowanych kulek, a także najczęściej strzelanego dystansu.
Karabin posiada stałą muszkę w osłonie oraz regulowaną w pionie i poziomie szczerbinkę przeziernikową (zamkniętą). Pod lufą znajduje się uchwyt do mocowania bagnetu.
Zamocowanie celownika optycznego lub kolimatorowego jest możliwe dzięki górnej szynie Mil Std 1913 (znanej także jako Weaver, picatinny lub 20 mm), którą można zdjąć. Karabin z celownikiem optycznym lub kolimatorowym nie wymaga stosowania przyrządów otwartych (stałych), zatem umożliwiono zdjęcie muszki wraz z mocowaniem bagnetu oraz urządzeniem wylotowym. Na samą lufę można zamocować imitujący tłumik kompensator podrzutu jednocześnie zwiększający jej wagę, co korzystnie wpływa na celowanie.
Do łoża, z przodu przed chwytem oraz do kolby zamocowano zaczepy pasa nośnego - bączki.
W komplecie otrzymujecie:
- ładowarkę sieciową 220 V,
- nylonowy pas nośny,
- klucz do szybszego napinania sprężyny magazynka.
Karabin objęty jest 6-miesięczną gwarancją.
Dane techniczne:
Model: M14 (znany także jako Spingfield M1A)
Napęd: elektryczny, akumulator ni-mh 8.4 1100 mAh
Prędkość początkowa: 390 fps
Kaliber: 6 mm
Długość: 1125 mm (z urządzeniem wylotowym)
Długość lufy: 560 mm
Waga: 3,9 kg
Try strzelania: ciągły, pojedynczy
Szybkostrzelność teoretyczna: 950 strz/sek
Producent: CyberGun, Francja & Springfield Armory, USA
HISTORIA:
Doświadczenia II wojny światowej w większości armii uczestniczących w niej spowodowały rozwój nowej broni strzeleckiej - szybkostrzelnych karabinów i karabinków, zdolnych razić na krótszym dystansie, posiadających pojemniejsze magazynki, których większą niż dotychczas ilość będzie mógł przenosić strzelec.
Stosowany dotychczas, jako podstawowa broń piechura, M1 karabin Garanda strzelał zbyt silnym nabojem 30-06 i miał jedynie 8-nabojowy magazynek stały, którego nie można było uzupełnić przed jego całkowitym opróżnieniem. Z kolei M28A1 Tommy Gun, jego pochodne oraz M3 "smarownica" strzelały nabojem pistoletowym .45 ACP, przez co ich skuteczność na wymaganym warunkami bojowymi dystansie była niewystarczająca. Wobec militarnego zaangażowania w Korei, oraz nadciągającej konfrontacji z ZSRR w toku kilkuletnich badań przyjęto prototypowy model T37, a po kilku modyfikacjach, jako M14A1 US Army przyjęła go do uzbrojenia. Strzelający nabojem karabinowym .308 Winchester karabin był trudny do utrzymania podczas strzelania ogniem ciągłym i w dość szybkim tempie większość z nich pozbawiono selektora pozostawiając możliwość strzelania serią jedynie dwóm strzelcom w drużynie.
Choć, już w połowie lat 60-tych prowadzono nową konstrukcję, model AR-15, M14 nadal widywano w wielu konfliktach, a jej sportowe, policyjne, a nawet snajperskie odmiany są chętnie wybierane przez szczególnie wymagających użytkowników.
Już w okresie wojny wietnamskiej M14, wypierane w US Army przez M16, doceniono jako broń celną i niezawodną. Dość szybko do wyselekcjonowanych egzemplarzy dodano celownik optyczny i dwójnóg adoptując je jako półautomatyczne karabiny wyborowe - w tej roli występują one jeszcze dziś w Iraku i Afganistanie.
